Vandaag staat Valerie’s operatie voor de port-a-cath gepland. We moeten rond 11:00 uur in het ziekenhuis zijn en om 12:30 wordt de port-a-cath geplaatst. De operatie duurt iets langer dan een uur en is goed verlopen. Hoewel we weten wat er gaat gebeuren, is het toch even schrikken om het resultaat te zien, een paar hechtingen en een grote bult op haar rib met een infuus erin geprikt, afgedekt met een doorzichtig tape. En Valerie is natuurlijk bij lange na niet zo vrolijk als ze vanochtend voor de operatie was. Ze heeft wat pijn, maar pijnstillers helpen goed en het verbaast ons hoe beweeglijk ze meteen alweer is.
Nu Valerie een port-a-cath heeft, wordt ‘s avonds meteen de chemokuur gestart. Dit is allemaal nieuw voor ons, maar zo op het oog is het niet meer dan een paar zakjes vloeistof die via het infuus worden toegediend. Valerie merkt hier in eerste instantie niet veel van. ‘s Nachts wordt ze misselijk en moet een paar keer overgeven. Er worden nu wat extra medicijnen tegen misselijkheid door het infuus toegediend en dit helpt meteen.