Kuur 8. Arno omschreef het gevoel precies zoals ik het ook voel. Het is alsof je moet overgeven. Je voelt het al een tijdje aankomen en je kunt er niet omheen. Elke keer zie je er meer tegenop, maar het laatste beetje gal moet er ook nog uit. Zo voelt het een beetje om telkens weer met Valerie naar het ziekenhuis te moeten voor een chemokuur.
We zitten nu in het ziekenhuis. Omdat Valerie nog steeds verdacht werd van waterpokken, mochten we vandaag de kamer niet uit. Gelukkig is aan het eind van de middag besloten dat, als Valerie de waterpokken had, ze nu wel ingedroogd zijn. Morgen heeft Valerie weer iets meer bewegingsvrijheid, dan mag ze de gang weer op om te spelen.
Ook is morgen de dag dat Fenne een MRI krijgt. Het nemen van de medicijnen gaat inmiddels best goed. Ik heb iets minder afkeer voor beloningssystemen nu ik merk dat het heel goed werkt voor Fenne. Ze is maar al te blij als ze een sticker mag plakken en zolang ze haar drankje opdrinkt, ben ik ook blij!
Ik hoop dat Valerie een goede nacht zal hebben en dat de MRI en de uitslag voor Fenne ook mee zullen vallen.
Hallo,
Even korte reactie.
heb even tijdens mijn dienst jullie blog zitten lezen. Wat een heftig verhaal zeg. Hopelijk is de komende EEG met een gunstige uitslag voor Fenne en komt Valarie goed de kuur door zonder waterpokken.
Reageer eigenlijk nooit meer op blogs maar nu wel. Ons zoontje was 4 toen hij een Rhabdomyosarcoom kreeg (embryonaal) Hij heeft 9 IVA kuren gehad en operatie. En GEEN bestraling. Inmiddels kennen wij nog een kindje die geen bestraling heeft gehad en hij is ook al een een heel tijd schoon. Onze zoon heeft de laatste behandeling gehad in maart 2007 en de laatste aplasie opname in april 2007. Destijds kende wij ook helemaal niemand die geen bestralingen had gehad. ! kindje maar zij heeft het toen niet gered.
Ik kan dus zeggen dat onze kanjer inmiddels 11 jaar is en nog steeds kankervrij. Hij is officieel een survivor. wel lopen we nog in het UMCN voor behoorlijk wat late effecten, maar daarin is hij uitzonderlijk.
Bij vragen mail mij gerust.
In ieder geval heel veel sterkte met de laatste loodjes van de behandelingen, het opkrabbelen en natuurlijk ook met de epilepsie van jullie andere dochter.
groetjes Diane
net even het berichtje van Diane gelezen en dat klinkt wel bemoedigend. Goed dat ze jullie even een hart onder de riem steekt. Einde van die nare kuren is nu nabij voor Valerie en jullie. En sterkte morgen met de MRI van Fenne. Durf bijna niet meer blij te zijn met onze gisteren geboren nieuwste Tukker telg, Javey Jax. Dikke knuffels weer voor jullie allemaal, maar natuurlijk speciaal voor Valerie en Fenne XXXXXXXXXX