Koorts

30 April: We hebben bij vrienden gegeten en na het eten voelt Valerie warm aan. Tegenwoordig hebben we standaard een thermometer bij ons, dus we kunnen gelijk haar temperatuur even opmeten. 38.5 dat is niet best. Van de artsen moeten we vanaf 38.5 het ziekenhuis bellen. We gaan zo rustig mogelijk naar huis en leggen daar Fenne en Bodhi op bed. Als we thuis Valerie nog een keer meten, heeft ze al 39.1 We maken nu toch een beetje vaart en bellen het ziekenhuis. We mogen naar het Spaarne ziekenhuis om daar haar bloed te laten checken. Dit gebeurt met een prikje in haar vinger terwijl ze slaapt. Ze krijgt hier dus vrij weinig van mee, gelukkig. Na een uurtje wachten krijgen we de uitslag van het bloedonderzoek. Hieruit blijkt dat de witte bloedcellen (haar afweer) nog goed zijn maar haar rode bloedcellen zijn aan de lage kant. Hier heeft ze een bloedtransfusie voor nodig. Een bloedtransfusie wordt opgeschoven naar de volgende dag. We mogen Valerie mee naar huis nemen en de volgende dag een telefoontje afwachten.

1 Mei: Dit telefoontje laat echter even op zich wachten. Arno heeft in de ochtend al een aantal keer gebeld of er al meer informatie bekend is, over waar en hoe laat. Maar ook hierover hebben we geen controle en moeten we afwachten. Helaas worden we aan het eind van de ochtend gebeld met de mededeling dat de bloedtransfusie vandaag niet doorgaat, maar gelijk met de volgende chemo gegeven zal worden. Deze afspraak staat al voor donderdagmiddag gepland.

2 Mei: We hebben een afspraak in het VU om 13.30 uur voor de wekelijkse chemo. Omdat Valerie laag in de rode bloedcellen zit, zal daar ook een bloedtransfusie aan toegevoegd worden. Om 8.30 uur word ik door het VU gebeld, we moeten zo snel mogelijk komen omdat een bloedtransfusie toedienen wel een aantal uur duurt. Ik bel Arno die al op z’n werk zit en ik kleed de kinderen in een toptempo aan. Om 10.00 zijn we in het VU. Valerie wordt weer gewogen en aangesloten met de Port-a-cath waar meteen bloed afgenomen wordt. Valerie heeft nog steeds koorts en de kinderoncoloog onderzoekt Valerie. Al snel wordt duidelijk dat zij spruw in haar mondje heeft. Ook wil de kinderoncoloog wat urine van Valerie opvangen. Eerst overweegt zij een plaszakje, maar al snel besluit zij om het toch met een katheter te doen. Valerie vindt dit verschrikkelijk en ik natuurlijk ook. Ik probeer haar af te leiden door een liedje te zingen, maar helaas werkt dat niet. Het doet pijn om dat te zien. We kunnen haar niks uitleggen. Ze moet heel wat ondergaan met dat kleine lijfje van haar.
Als het achter de rug is, mogen we wachten in de ‘huiskamer’ van de dagopname. Na een uurtje komt de kinderoncoloog met de mededeling dat Valerie haar afweer zo laag is, dat een opname noodzakelijk is. Deze opname zal minimaal 3 dagen duren. Valerie heeft antibiotica nodig om de bacterie of infectie tegen te gaan en haar urine zal op kweek gezet worden. In de middag verplaatsen wij ons van de poli naar de kinderafdeling van het VU. Valerie krijgt eerst een bloedtransfusie gevolgd met de geplande chemokuur en ‘s avonds wordt de antibiotica kuur gestart.