Kamperen

Het lijkt wel een eeuwigheid geleden dat we besloten om deze week voor het eerst met z’n vijven te gaan kamperen. We boekten 9 dagen op een kindvriendelijke camping in Drenthe. We zagen het al helemaal voor ons en waren de hele winter al druk bezig onze campingspullen te verzamelen. Want wat heb je allemaal nodig als je met 3 kleine kinderen in mei gaat kamperen? Een tent, kookstelletje, slaapmatjes, warme slaapzakken…

Maar nu was de hele situatie anders. Konden we met Valerie nu wel kamperen, of moesten we het hele plan afblazen? We besloten het op het laatste moment te bekijken. Helaas, op het laatste moment lag Valerie dus in het ziekenhuis. Wat nu?

Na wat wikken en wegen, ben ik vorige week zaterdag met Fenne en Bodhi naar de camping in Drenthe vertrokken. We hebben daar, met hulp van de vrienden die het plekje naast ons hadden, de tent opgezet en het kampeerfeest begon. De kinderen hadden het met een speeltuin voor de deur en hun vriendjes in de buurt ontzettend naar hun zin. ‘s Nachts was het koud, maar de voorbereidingen bleken goed genoeg, de kinderen hebben heerlijk geslapen in hun warme slaapzakken. Het kamperen was bijna helemaal leuk. Bijna, want met Valerie en Pauline ondertussen in het ziekenhuis is het allemaal toch anders…

Dus, maandagochtend hebben we de tent laten staan, maar zijn we wel teruggereden naar Amsterdam. We wilden Valerie en Pauline weer zien en hoopten ze ze zelfs weer mee te kunnen nemen uit het ziekenhuis. We moesten hiervoor wachten op de uitslagen van een kweekje, dus ‘s middags hebben we met zijn allen doorgebracht in het ziekenhuis. We hebben gewandeld in de ziekenhuistuin, gespeeld op de speelkamer en in kinderstad en ineens was het zover. De uitslag van de kweek was binnen en we mochten met z’n allen naar huis! Inpakken en wegwezen dus!

Maar wat nu? Wel of niet verder kamperen? We zijn dinsdag weer teruggereden naar de camping en hebben daar lekker een dagje gezeten, maar we durfden het niet aan om daar met Valerie de nacht door te brengen. ‘s Avonds zijn we dus met zijn allen naar een hotel in de buurt gereden, hebben daar heerlijk gebadderd, geslapen en ontbeten en zijn woensdag nog een dagje met zijn allen van het campingleven gaan genieten. Het zou de volgende dag slecht weer worden en vrijdag moest Valerie toch weer in het ziekenhuis zijn voor een chemo, we hebben ondertussen dus wel de tent afgebroken.

Vrijdag kreeg Valerie weer chemo op de dagbehandeling. Valerie toonde zich weer een echte held: aanprikken, bloed afnemen, onderzoek, chemo, afkoppelen. Zonder een kik te geven heeft ze het allemaal weer doorstaan! En we hebben weer een mijlpaal bereikt, want dit was de laatste ‘wekelijkse’ chemo!