Eindelijk kerst

Het jaar 2013 is bijna om. Wij kijken terug op een vreemd en onwerkelijk jaar. In het afgelopen voorjaar leek de kerst nog eeuwen te duren. Het was wel iets waar we ontzettend naar uitkeken, omdat we wisten dat de behandeling van Valerie dan afgelopen zou zijn. En nu is het bijna kerst. De behandeling van Valerie is achter de rug. Haar haartjes groeien als kool, ze is levendig, blij en ondernemend. Onze kleine Valerie, wat een geweldig meisje is het toch!

En wij? Wij proberen het afgelopen jaar een plekje te geven. Soms gaat het leven gewoon verder en soms staan we opeens weer even stil en realiseren we wat er allemaal gebeurd is. We denken dan aan onze vrienden en (schoon)ouders die dag en nacht voor ons klaar stonden om Bodhi en Fenne op te vangen, om te helpen in het huishouden en om ons door die verschrikkelijke tijd heen te slepen. We denken aan alle kaartjes die we hebben ontvangen. Sommige mensen hebben er zelfs meerdere gestuurd om ons een hart onder de riem te steken en ons te bemoedigen. We denken aan de cadeautjes die onze kindjes ontvingen, zelfs van ‘onbekenden’ via Twitter, om ze op te vrolijken en iets extra’s te geven. We denken aan een werkgever en collega’s die zo achter ons gestaan hebben. We denken aan de mensen die het aandurfden om op bezoek te komen in het ziekenhuis, hoe confronterend het ook zou kunnen zijn. Aan de verzorgsters, artsen en al het andere personeel in het ziekenhuis, waar wij ons volledig aan over moesten geven. Aan de vrijwilligers in het ziekenhuis die de sleur even doorbraken met allerlei bijzondere initiatieven. Aan alle berichtjes en lieve wensen die we kregen.

Bedankt iedereen die voor ons een steun is geweest, in welke vorm dan ook. Wij wensen jullie allemaal een fijn kerstfeest en boven alles een gezond 2014!