Afwachten…

De eerste echo is alweer een week geleden. Inmiddels is er nog een echo geweest. Dit keer door een kinderradioloog die wist waar en waarnaar ze kijken moest.
De kinderuroloog is er weer bijgehaald en de artsen hebben overleg gehad. Ze willen gaan bestralen, maar als er geen enkel aanknopingspunt is, is dat eigenlijk onmogelijk.
Dinsdagochtend staat Valerie als eerste op het programma. Een kijkoperatie. De kinderchirurg en de kinderuroloog (degene die de tumor bij Valerie verwijderd heeft) gaan samen naar de plek kijken. En wij wachten af. Wij wachten af op wat zij zien en zullen besluiten.

Tijdens het afwachten genieten wij van het weer en van het feit dat Valerie een super goede periode heeft! Ze klimt en klautert overal op. Ze is gek op buitenspelen en kliederen met water. Ook een ijsje gaat er zo nu en dan wel in. Ze heeft ook heel wat bekijks met haar sonde. Mensen vragen wat ze heeft. En er zijn dagen dat ik naar mijn idee veel te veel ‘ze heeft kanker’ moet zeggen. Elke keer is het weer een steek in mijn hart. Ik kijk uit naar de dag dat ik kan zeggen ‘Ze is genezen!’

Valerie geniet!